مجموعه: بیماری ها و راه درمان

 ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها به کار می رود

ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن، ژله ای بودن آن است. هر دوی این داروها، مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند.

اگر سری به جعبه داروی منزل بزنید، به طور قطع داروهایی را پیدا خواهید کرد که بدون نسخه از داروخانه تهیه شده و برای روز مبادا نگهداری می شوند. پای ثابت این جعبه ها معمولا مسکن هایی هستند که در مواقع درد مورد استفاده قرار می گیرند.

ژلوفن یکی از قوی ترین مسکن هایی است که در این موارد به کار می رود. در واقع، ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می رود.

علاوه بر موارد کاربردی که برای ژلوفن (ایبوپروفن) اشاره کردیم، از این دارو در تسکین سردرد، دندان درد و دردهای عضلانی نیز استفاده می شود.

در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز ژلوفن برای کاهش درد به کار می رود.

ژلوفن و تأثیرات مثبت آن

ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله ای بودن آن است. هر دوی این داروها مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند.

مهم ترین عملکرد ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین (واسطه های شیمیایی مشابه کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح می شود) و احتمال جلوگیری از ترکیب یا عمل سایر مواد را به دنبال دارد، گیرنده های درد را نسبت به محرک های مکانیکی یا شیمیایی حساس می کند و به این صورت از فعالیت تکانه های درد جلوگیری می کند.

این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی با ممانعت از تولید مواد طبیعی خاصی که موجب بروز التهاب می شوند، درد و التهاب را در افراد کاهش می دهد و در نهایت تورم، درد و تب را کم می کند.

ترشح پروستاگالاندین ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می شوند.

ژلوفن به کبد هم صدمه می زند، زیرا این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد، بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد و به آن آسیب می رساند

خطراتی که شما را تهدید می کند

داروهای شیمیایی باوجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می تواند جان مصرف کنندگان را به خطر بیندازد.

ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند. اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده ها جزو عوارض شایع این مسکن ها و ضد التهاب ها به شمار می رود.

در کنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست، ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و برخی واکنش های حساسیتی و تشدید علائم آسم در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرف کنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم می خورد.